Originally published on Sendika10.org.
“Bir filozof nasıl ki düşünce üretir, şair şiir, din adamı vaaz, profesör ders kitabı üretir… Bir cani de cürüm üretir. Bu son üretim alanıyla toplumun bir bütün olarak işleyişi arasındaki bağlantıya daha yakından bakmak pek çok önyargı üzerine bizi yeni baştan düşünmeye itecektir. Cani yalnızca cürüm üretmez, ayrıca ceza yasasını da üretir, bunun yanında ceza yasası üzerine ders veren profesörü, yine bu profesörün dersini vermek üzere yazmak zorunda bulunduğu ve bir meta olarak piyasada satılan ders kitabını da üretir. Kişisel alanda zevkler üretmesinin yanında bu etkinlik toplam ulusal varlığı da artırıcı bir etki yapar. (…) Dahası, cani bütün polis teşkilatını, mübaşirinden, celladından yargıcına kadar bütün ceza yargılaması sistemini de üretir. Bütün bu farklı işkolları, toplumsal işbölümünde farklı gereksinimler yaratır ve bu gereksinimlerin karşılanması sürecinde insan zihni değişik yetenekler kazanır. Sadece işkence uygulamaları bile mekanik alanda büyük buluşlara vesile olmuş, onuruyla işini yapan pek çok ustayı bu mekanik aygıtların üretiminde istihdam etmiştir. Cani, kamuda vicdani ve estetik duyguların da üretimesini kışkırtır: sadece ceza yasası üzerine yazılan ders kitaplarını, ceza yasasını, adliyeyi, yargıçları değil, bunun yanında sanatı, edebiyatı, romanları (…) da üretir. Cani, burjuva gündelik yaşamındaki güvenlik duygusunu ve yeknesaklığı bozarak, huzur bozucu gerilimler üreterek, düzene dinamizm getirerek, düzenin işleyişi için gerekli rekabet duygusunu ayakta tutar. Böylece üretici güçler için bir “uyaran” işlevi görür.”
(Marx’s Economic Manuscripts of 1861-63 Part 3 Relative Surplus Value – www.marxists.org/archive/marx/works/1861/economic/ch33.htm – Çeviri bana ait). Continue reading “Savcı Muammer Akkaş’tan sol ne öğrenmeli?”